PROCEDURA WYDAWNICZA

§ 1. Proces recenzowania i kwalifikowania do publikacji przez Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia monografii naukowych oraz tomów studiów naukowych został uregulowany procedurze recenzji naukowej, która została podana do wiadomości publicznej na stronie internetowej Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia w zakładce „Wydawnictwo”. 

§ 2. W przypadku pozytywnej decyzji Dyrektora Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia o publikacji utworu z autorem monografii naukowej bądź z każdym z autorów opracowań z tomu studiów zawierana jest umowa wydawnicza. W umowie określa się wysokość honorarium autorskiego, liczbę bezpłatnych egzemplarzy książki przeznaczonych dla autora oraz termin publikacji dzieła.

§ 3. Utwory zamawiane przez Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia podlegają takiej samej procedurze kwalifikowania do druku, jak teksty nadsyłane przez autorów.

§ 4. Z redaktorem naukowym tomu studiów zawierana jest umowa o dzieło. Redaktor naukowy zobowiązuje się do dostarczenia Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia artykułów zweryfikowanych pod względem merytorycznym oraz ujednoliconych (na podstawie kryteriów ustalonych z Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia) pod względem używanej terminologii, pisowni nazwisk, przypisów, bibliografii itp.

§ 5. Koszty przekładu, redakcji językowej, technicznej, korekty, składu publikacji, opracowania projektu okładki i druku publikacji ponosi Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia, chyba że w konkretnym przypadku ustalono inaczej.

§ 6. Teksty zredagowane pod względem językowym są każdorazowo przekazywane autorom, którzy mają prawo odnieść się do zmian redakcyjnych w terminie ustalonym w umowie.

§ 7. W przypadku zamieszczenia w publikacji ilustracji i innych elementów chronionych prawem autorskim niezbędne jest dostarczenie przez autora pisemnej zgody osób, którym przysługują autorskie prawa majątkowe, z wyjątkiem ilustracji i innych elementów chronionych prawem autorskim, do których autorskie prawa majątkowe wygasły.

§ 8. Autor zobowiązuje się dostarczyć ilustracje w jakości umożliwiającej ich wydanie drukiem i opatrzyć je podpisami. Wykresy i tabele należy dostarczyć w plikach edytowalnych.

§ 9. Cytaty w tekście głównym pochodzące z literatury powstałej w alfabetach innych niż łaciński podajemy w transkrypcji adekwatnej do języka, w którym publikacja została zgłoszona do Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia.

§ 10. Imiona osób wzmiankowanych po raz pierwszy należy podać w pełnym brzmieniu, przy kolejnych wzmiankach stosujemy samo nazwisko (w celu odróżnienia kilku osób o tym samym nazwisku podajemy inicjał imienia). Zarówno w tekście głównym, jak i w przypisach nie stosujemy nazwisk patronimicznych.

§ 11. W przypisach bibliograficznych należy podać: inicjał imienia (imion) autora (autorów), pełny tytuł publikacji kursywą, miejsce i rok wydania, numer strony (stron). Jeżeli artykuł jest częścią pracy zbiorowej, należy zastosować zapis [w:], podać inicjał i nazwisko redaktora, tytuł książki kursywą, a następnie miejsce i rok wydania, numer strony (stron). Jeśli praca jest artykułem w czasopiśmie, należy podać inicjał i nazwisko autora (autorów), tytuł artykułu kursywą, tytuł czasopisma pismem prostym w cudzysłowie, następnie rok (bez przecinka), tom, numer czasopisma, numer strony (stron). W przypadku odwołania do źródeł archiwalnych podajemy nazwę dokumentu, nazwę archiwum oraz dokładną sygnaturę archiwalną. Nazwy, które pochodzą od autorów, a nie są integralną częścią dokumentu podajemy w języku polskim. Tytuły i nazwiska autorów publikacji oraz nazwy i sygnatury dokumentów powstałych w słowiańskich alfabetach cyrylickich podajemy w oryginale (w cyrylicy). Używamy standardowych skrótów łacińskich: ibidem, idem, eadem, op. cit. itp.

Przykłady:

J. Pelensky, Russia and Kazan. Conquest and Imperial Ideology (1480–1500s), Hague–Paris 1974, s. 113–117; idem, The Origin of the Official Muscovite Claims to the Kievan Inheritance, „Harvard Ukrainian Studies” 1977, t. 1, nr 1, s. 29–52.

Б. Флоря, Родословие литовских князей в русской политической мысли XVI в., [w:] Восточная Европа в древности и средневековье, Москва 1978, s. 325–329; H. Grala, Pieczatpołotckaja”…, op. cit., s. 128–129; idem, К изучению русской государственной сфрагистики…, op. cit., s. 92–99.

Письмо левобережного гетмана Ивана Самойловича – правобережному гет­ману Петру Дорошенко, РГАДА, ф. 124, оп. 1, 1675 г., д. 4, л. 13–14.

Этот веб-сайт использует cookies. для получения более подробной информации пройдите по ссылке. Да, я согласен/согласна Нет, хочу узнать больше